ملکی(1383)اصول برقراری رابطه اولیاء را اینگونه بیان می کند:

1.اصل انسجام: یعنی این که اعضای هر گروه تکلیف خود را مشخص کرده باشند و بدان عمل کنند و نسبت به حقوق یکدیگر احترام بگذارند،یعنی ارتباطات اصولی میان اعضاء برقرار باشد.

2. اصل اعتقاد به ارتباط: خانواده نسبت به ارتباط و اثرهای آن اعتقاد داشته باشد و تربیت را حاصل ارتباط با مدرسه بداند.

3. اصل مطلع بودن:یعنی مدرسه از اوضاع و احوال خانواده و خانواده از ضوابط و مقررات و آیین نامه های مدرسه مطلع باشد.

4. حفظ حرمت و احترام: حرمت هرکس باید در هر شرایطی حفظ شود. مدرسه و خانه باید دارای رابطه متقابل و احترام آمیز باشند.

5. اصل استمرار:ارتباط های موردی ،مشکل را حل نمی کند. استمرار است که ارتباط را نافذ می سازد.

6. اصل سازگاری و انتقادگری:ما نباید انتظار داشته باشیم که دیگران تمام حرف های ما را تایید کنند و به همه حرف های ما هماهنگ باشند.

7. اصل خوب شنیدن و خوب گفتن:مراد از خوب گفتن، صریح و روشن و مودبانه حرف زدن است. اگر اولیاء و مربیان،خوب گفتن و خوب شنیدن را در ارتباط میان خانه و مدرسه مراعات کنند، انجمن های اولیاء و مربیان به مراتب موفق تر خواهند بود.

8. اصل زمینه یابی در ارتباط: انسان عاقل علت بین است و غیر عاقل به معلول توجه می کند یعنی اولیاء و مربیان در ارتباط با یکدیگر باید علت نگر باشند و به علل رفتارهای متقابل توجه کنند، تا این ارتباط اثربخش باشد.

9.اصل ارزشیابی:باید اهل ارزشیابی باشیم. از آن جا که با شرایط وم اوضاع خو گرفته ایم ،مایلیم همه چیز همان گونه است باقی بماندو ارزشیابی سبب می شود که در مورد خود و رفتارمان بیندیشیم و وضعمان را اصلاح کنیم.

10. اصل اعتماد متقابل:مدرسه و معلمان باید نگهدارنده اسرار مردم باشند تا مورد اطمینان و اعتماد قرار بگیرند و خدای ناکرده از اسرار خانواده سوء استفاده نکنند.

11. اصل چهره به چهره: در این ارتباط مسائل و مشکلات به راحتی مطرح می شوند و راه حل های مناسب نیز ارائه می گردند، یک گفتگوی چهره به چهره مناسب سبب می شود نود درصد مسائل فی ما بین حل شود.